. Broken Windows. ↑
. برای مطالعه تفصیلی، ر.ک. به: غلامی، حسین (۱۳۸۸)، راهبرد تأسیس پادگانهای آموزشی- تربیتی، در: تازههای علوم جنایی (مجموعه مقالات)، تهران: نشر میزان. ↑
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
. ایروانیان، امیر (۱۳۹۲)، نظریه عمومی سیاستگذاری جنایی، تهران: انتشارات مؤسسه حقوقی شهر دانش، ص ۲۲. ↑
. Sanled, Michael (1996). Democracy’s Discount, Cambridge, MA : Harvard University Press, P. 3. ↑
. میسگلد، دیتر (۱۳۸۵)، از هرمنوتیک متن کهن یا متن سیاست رهاییبخش، ترجمه حسین مصباحیان، تهران: نشر کوچک، ص ۷۶. ↑
. Autocracy ↑
. Plutocracy ↑
. پریجر، جفری (۱۳۹۱)، “دموکراسی توتالیتر و دموکراسی لیبرال: دو گونه نظم سیاسی مدرن"، در: اسپیرو، هربرت و دیگران، توتالیتاریسم، ترجمه‌‌هادی نوری، تهران: نشر شیرازه، ص ۲۴. ↑
. پریجر، پیشین، ص ۲۵. ↑
. Functionalism ↑
. Structuralism ↑
. Behaveouralism ↑
. Carlie, M and Christie, I. ١٩٩٢, Managing Sustainable Development, London: Earthscan. ↑
. Scokpol, Theda (2003). Diminished democracy, Norman: University of Oklahoma Press, P. 28. ↑
. که البته نقطه مقابل‌این وضعیت، یعنی دموکراسی پوپولیستی، نیز بحران دیگری برای دموکراسیهای لیبرال محسوب می شود. ↑
. پریجر، جفری (۱۳۹۱)، “دموکراسی توتالیتر و دموکراسی لیبرال: دو گونه نظم سیاسی مدرن"، در: اسپیرو، هربرت و دیگران، توتالیتاریسم، ترجمه‌‌هادی نوری، تهران: نشر شیرازه، ص ۸۴. ↑
. شریفی طرازکوهی، حسین (۱۳۸۰)، حقوق بشر (نظریه ها و رویه‌‌ها)، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، ص ۹۴. ↑
. برای مطالعه تفصیلی پیرامون «نظریه سیستمها» ر.ک. به: مولر،هارو (۱۳۹۰)، نظریه سیستمهای لومان به مثابه نظریهای در باب مدرنیته، ترجمه مراد فرهادپور، ارغنون، شماره ۱۷؛ و نیز: وکیلی، شروین (۱۳۸۳)، کاربست نظریه سیستمها در مدلسازی تغییرات فرهنگی، تهران: جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران. ↑
. پارسونز، واین (۱۳۹۲)، مبانی سیاتگذاری عمومی و تحلیل سیاستها، ترجمه حمیدرضا ملکمحمدی، چاپ دوم، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی، ص ۲۲۳. ↑
. نوذری، حسینعلی (۱۳۸۶)، بازخوانی‌‌هابرماس، تهران: نشر چشمه، ص ۲۰۱. ↑
. دلفینی، الکس و پل پیکونه (۱۳۹۱)، “مدرنیته، آزادیخواهی و نظریه انتقادی"، در: اسپیرو، هربرت و دیگران، توتالیتاریسم، ترجمه‌‌هادی نوری، تهران: نشر شیرازه، ص ۱۰۹. ↑
. پیرلوگوف، ژان (۱۳۸۶)، دموکراسی پساتوتالیتر، ترجمه کاظم‌ایزدی، تهران: نشر چشمه، ص ۹۵. ↑
. پلیکانی، لوچیانو (۱۳۹۱)، “مدرنیته و توتالیتریسم"، در: اسپیرو، هربرت و دیگران، توتالیتاریسم، ترجمه‌‌هادی نوری، تهران: نشر شیرازه، ص ۱۰۳. ↑
. بیات، عبدالرسول (۱۳۸۱)، فرهنگ واژگان، قم: مؤسسه اندیشه، ص ۲۳۹. ↑
. نیزبت، رابرت (۱۳۹۱)، “اجتماع تام"، در: اسپیرو، هربرت و دیگران، توتالیتاریسم، ترجمه‌‌هادی نوری، تهران: نشر شیرازه، ص ۱۸۷. ↑
. آرنت،هانا (۱۳۸۷)، توتالیتاریسم، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر ثالث، ص ۱۰۱. ↑
. Mouffe, Chantal (2000). The Democratic Paradox, New York: Verso Publications, P. 92. ↑
. تلیس، رابرت بی. (۱۳۹۱)، دموکراسی پس از لیبرالیسم (پراگماتیسم و سیاست مشارکت)، ترجمه عسگر قرمانپور، تهران: طرح نو، ص ۱۸۷. ↑
. جاوید، محمدجواد (۱۳۸۶)، حقوق بشر در عصر پسامدرن؛ انتقاد از شاهکاری فلسفی در فهم حقوق ذهنی، فصلنامه حقوق (مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران)، ص ۹۱ ↑
. پیرلوگوف، ژان (۱۳۸۶)، دموکراسی پساتوتالیتر، ترجمه کاظم‌ایزدی، تهران: نشر چشمه، ص ۱۶۲. ↑
. Arendt, H(1958) the Human Condition. Chicago: University of Chicago Press, P. 71. ↑
. پیرلوگوف، پیشین، ص ۳۸. ↑
. مرادپور، فرهاد (۱۳۸۹)، عقل افسرده: تأملاتی در باب تفکر مدرن، چاپ سوم، تهران: نشر طرح نو، ص ۲۲۷. ↑
. آرنت،هانا (۱۳۸۷)، توتالیتاریسم، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر ثالث، ص ۱۹۱. ↑
. انصاری، منصور (۱۳۷۹)،هانا آرنت و نقد فلسفه سیاسی، تهران: نشر مرکز، ص ۸۵. ↑
. نیزبت، رابرت (۱۳۹۱)، “اجتماع تام"، در: اسپیرو، هربرت و دیگران، توتالیتاریسم، ترجمه‌‌هادی نوری، تهران: نشر شیرازه، ص ۱۹۳. ↑
. آرنت،هانا (۱۳۸۷)، توتالیتاریسم، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر ثالث، ص ۳۱۸. ↑
. لی، بردشاو (۱۳۸۰)، فلسفه سیاسی‌‌هانا آرنت، ترجمه خشایار دیهیمی،تهران: انتشارات طرح نو، ص ۴۹. ↑
. Knight, K. (2006) Transformations of the Concept of Ideology in the Twentieth Century, American Political Science Review, No, 100, P. 620. ↑
. گیدنز، آنتونی (۱۳۸۶)، جامعه شناسی، ترجمه حسن چاوشیان، تهران: نشر نی، ص ۱۰۰۱. ↑
. کرایب، یان (۱۳۸۸)، نظریه اجتماعی مدرن: از پارسونز تا‌‌هابرماس، چاپ پنجم، تهران: نشر آگه، ص ۱۴۲. ↑
. برمن، مارشال (۱۳۸۹)، تجربه مدرنیته، ترجمه مراد فرهادپور، چاپ هشتم، تهران: نشر طرح نو، ص ۳۰۳. ↑
. آرنت،هانا (۱۳۶۶)، انقلاب، ترجمه عزت الله فولادوند، تهران: نشر جاویدان، ص ۱۰۳. ↑
. تلیس، رابرت بی. (۱۳۹۱)، دموکراسی پس از لیبرالیسم (پراگماتیسم و سیاست مشارکت)، ترجمه عسگر قرمانپور، تهران: طرح نو، ص ۹۴. ↑
. فرایا، هلن (۱۳۹۰)، خشونت در تاریخ اندیشه فلسفی، ترجمه عباس باقری، چاپ دوم، تهران: نشر فرزان، ص ۱۷۵. ↑
. Penal Populism ↑
. Criminology of Others ↑
. فرجیها، محمد و محمدباقر مقدسی (۱۳۸۹)، رویکرد عوامگرایی کیفری به عدالت کیفری نوجوانان و جوانان، آموزههای حقوقی، شماره ۱۴، ص ۵. ↑
.Bottoms, A. E., (1995). The philosophy and politics of punishment and sentencing, In Clarkson, C. & Morgan, R. (Eds.), The politics of sentencing reform, Oxford: Clarendon Press, , P. 40. ↑
. Lewis, Ch., Brooks, G., Ellis, T., & Hamai, K., (2009). Comparing Japanese and English Juvenile Justice: Reflections on Change in the Twenty-first Century, Crime Prevention & Community Safety, No. 11, pp. 75- 89. ↑
. فرایا، هلن (۱۳۹۰)، خشونت در تاریخ اندیشه فلسفی، چاپ اول، تهران: نشر فرزان، ص ۱۱. ↑
. هیندس، باری (۱۳۹۰)، گفتارهای قدرت: از‌‌هابز تا فوکو، ترجمه مصطفی یونسی، تهران: نشر پردیس دانش، ص ۷۶. ↑
. فرایا، هلن (۱۳۹۰)، خشونت در تاریخ اندیشه فلسفی، چاپ اول، تهران: نشر فرزان، ص ۲۱۳. ↑
. Oguzlu, T. (2007) “Soft Power in Turkish Foreign Policy”, Australian Journal of International Affairs, Vol. 61, No. 1, P. 92. ↑
. ژیژک، اسلاوی (۱۳۹۰)، خشونت، ترجمه علیرضا پاکنهاد، چاپ دوم، تهران: نشر نی، ص ۱۱۴. ↑
. دریدا، ژاک (۱۳۸۷)، والتر بنیامین و نقد خشونت، در: قانون و خشونت (گزیده مقالات)، گزینش و ویرایش مراد فرهادپور و همکاران، تهران: نشر فرهنگ صبا، ص ۳۰۷. ↑
. آگامبن، جورجو (۱۳۸۷)، قانون و خشونت: قدرت حاکم و حیات برهنه، در: قانون و خشونت (گزیده مقالات)، گزینش و ویرایش مراد فرهادپور و همکاران، تهران: نشر فرهنگ صبا، ص ۴۵. ↑
. منتسکیو، شارل بارون (۱۳۷۰)، روحالقوانین، ترجمه علی اکبر مهتدی، مقدمه، تصحیح و تعلیقات: محمد مددپور، ج ۱، چاپ نهم، موسسه انتشارات امیرکبیر، ص ۲۹۲. ↑
