۹۰
بلند شدن از صندلی
۳۵۳۲
۵/۴
۱۳۵
دو زانو ایستاده
۴۳۹۵
۶/۵ - ۵
۱۴۰
چمپاتمه نشستن
در شکل ۳‑۱۱ نوع تماس‌های موجود در تحلیل پروتز زانو ارائه شده است. در این تحلیل از تماس‌های به هم چسبیده[۷۵] استفاده شده است.
شکل ۳‑۹: نحوه بارگذاری پروتز زانو در حالت زاویه زانوی ۱۳۵ درجه
(بخشی از فیمورال ثابت و نیرو عمود بر سطح تیبیال‌ترای).
شکل ۳‑۱۰: نحوه بارگذاری پروتز زانو در حالت زاویه زانوی ۱۳۵ درجه
(سطح تیبیال ترای ثابت و نیرو در مرکز مفصل وارد بر سطوح فیمورال).
شکل ۳‑۱۱: تماس‌های مختلف موجود در تحلیل پروتز مورد نظر.
استخراج نتایج حاصل از شبیه‌سازی پروتز زانو
در این بخش نتایج حاصل از شبیه‌سازی پروتز زانوی مورد نظر با روش المان محدود با بهره گرفتن از نرم‌افزار انسیس ورک‌بنچ و اعمال دو شرط مرزی گوناگون ارائه خواهد شد. همان‌طور که در بخش قبلی اشاره شد، در روش اول بخشی از فیمورال ثابت و نیرو عمود بر سطح تیبیال‌ترای می‌باشد. در روش دوم سطح تیبیال‌ترای ثابت و نیرو در مرکز مفصل بر سطوح فیمورال، در راستای عمود بر سطح تیبیال اعمال می‌گردد. با توجه به خواص مواد به کار رفته در قطعات مختلف پروتز و این‌که آسیب‌پذیرترین قطعه در پروتز زانوی مورد نظر تیبیال می‌باشد، تنها نتایج تحلیل تنش و کرنش قطعه تیبیال در زوایای گوناگون زانو به عنوان هدف اصلی این تحقیق ارائه خواهد شد. در ادامه نتایج حاصل از شبیه‌سازی با فرض خطی و غیر خطی بودن رفتار مواد مقایسه می‌گردد.
نتایج شبیه‌سازی برای زاویه زانوی صفر درجه و شرط مرزی نوع دوم
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
در این بخش نتایج شبیه سازی شامل تنش معادل، کرنش معادل و تغییر شکل کلی برای حالت زاویه زانوی صفر درجه و با اعمال شرط مرزی نوع دوم با فرض رفتار غیر خطی مواد تیبیال ارائه خواهد شد. شکل ۳‑۱۲، شکل ۳‑۱۳ و شکل ۳‑۱۴ به ترتیب کانتور تنش ون مایزز قطعات فیمورال، تیبیال و تیبیال‌ترای را با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی صفر درجه نشان می‌دهد. کانتور کرنش معادل قطعات فیمورال، تیبیال و تیبیال‌ترای با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی صفر درجه به ترتیب در شکل ۳‑۱۵، شکل ۳‑۱۶ و شکل ۳‑۱۷ نشان داده شده است. هم‌چنین کانتور تغییر شکل کلی قطعات فیمورال، تیبیال و تیبیال‌ترای با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی صفر درجه به ترتیب در شکل ۳‑۱۸، شکل ۳‑۱۹ و شکل ۳‑۲۰ آورده شده است.
شکل ۳‑۱۲: کانتور تنش ون مایزز قطعه فیمورال با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی صفر درجه.
شکل ۳‑۱۳: کانتور تنش ون مایزز قطعه تیبیال با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی صفر درجه.
شکل ۳‑۱۴: کانتور تنش ون مایزز قطعه تیبیال‌ترای با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در زاویه زانوی صفر درجه.
شکل ۳‑۱۵: کانتور کرنش معادل قطعه فیمورال با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی صفر درجه.
شکل ۳‑۱۶: کانتور کرنش معادل قطعه تیبیال با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی صفر درجه.
شکل ۳‑۱۷: کانتور کرنش معادل قطعه تیبیال‌ترای با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در زاویه زانوی صفر درجه.
شکل ۳‑۱۸: کانتور تغییر شکل کلی قطعه فیمورال با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی صفر درجه.
شکل ۳‑۱۹: کانتور تغییر شکل کلی قطعه تیبیال با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی صفر درجه.
شکل ۳‑۲۰: کانتور تغییر شکل کلی قطعه تیبیال‌ترای با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در زاویه زانوی صفر درجه.
مقایسه نتایج حاصل از شبیه‌سازی با دو روش اعمال شرط مرزی
به منظور مقایسه نتایج حاصل از شبیه‌سازی با دو روش اعمال شرط مرزی، در شکل ۳‑۲۱ کانتور تنش معادل ون مایزز و در شکل ۳‑۲۳ کانتور کرنش معادل قطعه تیبیال پروتز زانوی مورد نظر به عنوان نمونه نتایج حاصل از شبیه‌سازی عددی ارائه شده است.
شکل ۳‑۲۱: کانتور تنش ون مایزز قطعه تیبیال با اعمال شرط مرزی نوع اول، در حالت زاویه زانوی ۱۵ درجه.
شکل ۳‑۲۲: کانتور تنش ون مایزز قطعه تیبیال با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی ۱۵ درجه.
شکل ۳‑۲۳: کانتور کرنش معادل قطعه تیبیال با اعمال شرط مرزی نوع اول، در حالت زاویه زانوی ۹۰ درجه.
شکل ۳‑۲۴: کانتور کرنش معادل قطعه تیبیال با اعمال شرط مرزی نوع دوم، در حالت زاویه زانوی ۹۰ درجه.
جدول ۳‑۴: مقایسه نتایج حاصل از شبیه‌سازی با دو روش اعمال شرط مرزی.
زاویه زانو (˚)
صفر
صفر
۱۵
۱۵
۹۰
۹۰
